Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Το τέλος των ψευδαισθήσεων…

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, με αφορμή το «πωλητήριο» των 50 δισ., είναι για γέλια και για κλάματα.

Γέλια προκαλεί το μεταμεσονύχτιο μασκέ πάρτι που διοργάνωσε για να σώσει τα προσχήματα και στο οποίο μετά από πολύ καιρό είδαμε ξανά τον πρωθυπουργό και μερικούς υπουργούς «ντυμένους» σοσιαλιστές και εθνικά υπερήφανους. Και κλάματα προκαλεί η έμπρακτη επιβεβαίωση σε ποια πολιτική και σε ποια μέτρα έχει δεσμευτεί η μισή κυβέρνηση ερήμην όχι μόνο του ελληνικού λαού, αλλά και ερήμην της υπόλοιπης μισής κυβέρνησης… Αν εξαιρέσει κανείς τη θρασύτατη συμπεριφορά των…..

τροϊκανών, οι οποίοι μίλησαν με προκλητικό τρόπο για κοινωνικές ομάδες οι οποίες αντιδρούν στην πολιτική του Μνημονίου, όλο το υπόλοιπο πρόβλημα είναι της κυβέρνησης. Ο κ. Τόμσεν μπορεί να παρασύρθηκε και να μίλησε ως ανθύπατος κουνώντας το δάχτυλο και να έκανε υποδείξεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τις αρμοδιότητες που έχει ως υπαλληλίσκος του ΔΝΤ. Ωστόσο, δεν μπορεί να μη θυμηθεί κανείς ότι αντίστοιχες απαράδεκτες υποδείξεις είχαν γίνει και κατά τη δεύτερη επίσκεψη της τρόικας. Αλλά τότε η κυβέρνηση όχι μόνο δεν είχε αντιδράσει, αλλά δεν είχε κρύψει και την ικανοποίησή της, αφού οι τότε υποδείξεις αφορούσαν τη Ν.Δ., την οποία εγκαλούσαν ουσιαστικά για ανεύθυνη πολιτική…
ΑΣΦΑΛΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ με τη συμπεριφορά των υπαλλήλων του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Μεγαλύτερο και πιο ουσιαστικό πρόβλημα όμως υπάρχει με τη συμπεριφορά της κυβέρνησης. Η οποία διαπραγματεύεται εν κρυπτώ, δεσμεύεται σε υποχρεώσεις που την υπερβαίνουν κατά πολύ, αφού δεσμεύουν και υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας και τη δημόσια περιουσία και «παζαρεύει» τα «ασημικά» στο σκοτάδι. Κι όλα αυτά χωρίς καμία εξουσιοδότηση, χωρίς καμία νομιμοποίηση και χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού. Υπόψη του οποίου δεν είχε τεθεί τίποτα απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν. Κι όμως αυτό είναι το Μνημόνιο και οι ενυπόθηκες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση και κυρίως χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση από το λαό. Επειδή όσα συνέβησαν το τελευταίο τριήμερο συνιστούν ουσιαστικά το «τέλος των ψευδαισθήσεων» και επειδή ο κόμπος έφτασε στο χτένι, αφού φαίνεται ότι πλησιάζει και η στιγμή για την οποία «σώθηκε» η Ελλάδα -να πουληθούν σε τιμή ευκαιρίας προεπιλεγμένα φιλέτα ελληνικών επιχειρήσεων και γης-, φτάνει ίσως και η στιγμή να μιλήσει για όλα αυτά και ο κατ’ εξοχήν ενδιαφερόμενος, ο ελληνικός λαός.
ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΗ, η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Αφού πλέον μοιάζει να μην αντέχει το βάρος των δεσμεύσεων, που καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων και των εξουσιών της έλαβε πρόθυμα σε μια πιο ανύποπτη στιγμή. Τώρα όμως, εκτός από το απαράδεκτο και παράλογο κόστος αυτών των δεσμεύσεων, έχει καταστεί ευδιάκριτο και το αναποτελεσματικό του όλου εγχειρήματος. Με συνέπεια, να είναι και νιώθει πλέον «πολύ μικρή», ώστε να διαχειριστεί το από δω και πέρα και μάλιστα χωρίς ίχνος συναίνεσης από τη συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων της αντιπολίτευσης…

πηγή

filologos10.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: