Η κατάσταση στη Λιβύη δείχνει να εκτραχύνεται ώρα με την ώρα, ενώ δε διαφαίνεται να υπάρχει κάποια αρχή ή ηγέτης που να μπορεί να προσφέρει τη σταθερότητα που χρειάζεται η χώρα.
Οι δε δηλώσεις του υιού του Καντάφι, Σεΐφ αλ Ισλάμ, ότι η χώρα κινδυνεύει από τις προσπάθειες διαμελισμού ξένων πρακτόρων (Αιγυπτίων, Τυνησίων, Αμερικανών και Βρετανών) και ότι αν οι διαδηλώσεις συνεχιστούν θα «ρεύσουν ποτάμια αίματος», μόνο ως δηλώσεις εχέφρονα επίδοξου ηγέτη δε μπορούν να χαρακτηριστούν.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Σεΐφ αλ Ισλάμ θεωρείται ως ο μεταρρυθμιστής της οικογένειας που συγκρούεται με τον αδελφό του, Μοτάσεμ, ο οποίος θεωρείται ότι απολαμβάνει την υποστήριξη του στρατεύματος…
Υπό αυτές τις συνθήκες η πετρελαϊκή BP έπαυσε τις εργασίες γεώτρησης και οι μετοχές της ιταλικής ΕΝΙ έπεφταν κατά 4,57% στο Μιλάνο (16:20 ώρα Ελλάδας), υπό το φόβο της διακοπής της παραγωγής αερίου και πετρελαίου λόγω της βίας. Η ΕΝΙ έχει εκτελέσει μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας στη Λιβύη από τα τέλης της δεκαετίας του ’50 κι από το 2008 λειτουργεί τον αγωγό Greenstream που συνδέει τις δύο χώρες. Η νορβηγική Statoil που συνεργάζεται με την ισπανική Repsoil και τη γαλλική Total, έκλεισε τα γραφεία της στην Τρίπολη και απέσυρε μέρος του προσωπικού της. Μεταφορά των οικογενειών των στελεχών της στη Λιβύη εκτέλεσε η Shell και η αυστριακή OMV απέσυρε όλο το μη αναγκαίο προσωπικό. Παρόλα αυτά όλες οι μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα (ENI, Shell, BP, Gazprom, Repsol) συνεχίζουν προς το παρόν τις υπόλοιπες δραστηριότητές του, δεδομένων και των μεγάλων επενδύσεων που ήδη έχουν κάνει. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η ΒΡ είχε υπογράψει συμβόλαιο 900 εκατομμυρίων δολαρίων για έρευνες στη χώρα, όντας έτσι η μεγαλύτερη αυτόνομη δραστηριοποίηση.
Η Λιβύη παράγει ημερησίως 1,8 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο περίπου και συνεισφέρει στις διεθνείς αγορές μεταξύ 1,6 και 1,7 εκατομμυρίων βαρελιών, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων καταλήγει στην Ευρώπη. Τα δε έσοδα του κράτους προέρχονται σχεδόν ολοκληρωτικά από την πετρελαϊκή βιομηχανία.
Το πρόβλημα για τις διεθνείς αγορές είναι ότι το πετρέλαιο της χώρας θεωρείται πολύ καλής ποιότητας, άρα η ζήτησή του είναι πολύ μεγάλη. Κατά συνέπεια, η απώλεια του συγκεκριμένου πετρελαίου έχει δυσανάλογα με τον όγκο του επιρροή στη διεθνή τιμή του προϊόντος… Επίσης, η χώρα δε διαθέτει τεχνογνωσία εξόρυξης, οπότε οι ταραχές και η απομάκρυνση των διεθνών εταιριών είναι εξ ορισμού αρνητική εξέλιξη στις προσπάθειες συγκράτησης της τιμής του προϊόντος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου