Το Σωματείο των «Ελαστικά Απασχολούμενων Εκπαιδευτικών (ωρομίσθιων – αναπληρωτών)» εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Στις 12/9/2010 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία Α. Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι «έχω δεχτεί επίθεση κραυγών από μία «ιστορία» αδιόριστων καθηγητών οι οποίοι δεν υπάρχουν. Δεν τους έχουμε βρει και δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ, παρόλο που τους έχω καλέσει δημόσια μέσα από την τηλεόραση για διάλογο. Είναι άτομα με μεγάλη ένταση. Αυτά ως προς τις αποδοκιμασίες».
Η Διαμαντοπούλου φανερά δυναμωμένη αφού παρέμεινε στο υπουργείο Παιδείας μετά τον ανασχηματισμό, έχει εξαπολύσει για ακόμη μία φορά μια εκστρατεία συκοφαντικών και παραπλανητικών δηλώσεων, αποκαλώντας «ιστορία» και «ανύπαρκτους» τους αδιόριστους....
εκπαιδευτικούς. Τους εκπαιδευτικούς δηλαδή που χρόνια τώρα στηρίζουν την Δημόσια Εκπαίδευση δουλεύοντας με ελαστικές σχέσεις εργασίας και αμειβόμενοι, με καθυστέρηση αρκετών μηνών, με το εξευτελιστικό ωρομίσθιο των 8 ευρώ.
Το Σωματείο έχει ζητήσει αναρίθμητες φορές να συναντηθεί μαζί της αλλά η ίδια αρνείται πεισματικά. Προτιμά να δίνει συνέντευξης σε άσχετους με την εκπαίδευση δημοσιογράφους ή να εμφανίζεται- φυσικά πάντα μόνη της για να μην υπάρχει αντίλογός- σε τηλεοπτικά πάνελ και να κάνει διαγγέλματα βρίζοντας και συκοφαντώντας τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς.
Διαβεβαιώνουμε την υπουργό ότι δεν είμαστε ανύπαρκτοι. Είμαστε αδιόριστοι εκπαιδευτικοί και ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ στους πίνακες κατάταξης εκπαιδευτικών, στους πίνακες αποτελεσμάτων των διαγωνισμών του Α.Σ.Ε.Π., στους δρόμους και φυσικά στις αίθουσες. Μπορεί η ίδια να κάνει πως δεν μας ξέρει, μας ξέρουν όμως οι μαθητές μας, μας γνωρίζουν οι γονείς τους και όλοι αναγνωρίζουν το έργο μας.
Διαβεβαιώνουμε την υπουργό ότι δεν είμαστε «ιστορία», έχουμε όμως γράψει ιστορία στα παρουσιολόγια των σχολείων που έχουμε υπηρετήσει. Μια ιστορία που την σέβεται και την αναγνωρίζει όλη η κοινωνία και αυτό την ενοχλεί. Μπορεί η Διαμαντοπούλου να θεωρεί ότι αποτελούμε μία κατηγορία ανθρώπων γονιδιακά «γεμάτη ένταση» που χωρίς λόγω και αιτία την καταδιώκουμε, την διαβεβαιώνουμε όμως ότι στον αγώνα που δίνουμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία όλοι είναι στο πλευρό μας.
Αν η Διαμαντοπούλου επιθυμεί να μας γνωρίσει να σταματήσει να κρύβετε σε κάποιο γραφείο όποτε την επισκέπτονται μέλη του σωματείου και να φροντίσει την επόμενη φορά να μας υποδεχτεί η ίδια και όχι τα ΜΑΤ που έχει προσλάβει για να υποδέχονται τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς στην είσοδο του υπουργείου.
«Στις 12/9/2010 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία Α. Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι «έχω δεχτεί επίθεση κραυγών από μία «ιστορία» αδιόριστων καθηγητών οι οποίοι δεν υπάρχουν. Δεν τους έχουμε βρει και δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ, παρόλο που τους έχω καλέσει δημόσια μέσα από την τηλεόραση για διάλογο. Είναι άτομα με μεγάλη ένταση. Αυτά ως προς τις αποδοκιμασίες».
Η Διαμαντοπούλου φανερά δυναμωμένη αφού παρέμεινε στο υπουργείο Παιδείας μετά τον ανασχηματισμό, έχει εξαπολύσει για ακόμη μία φορά μια εκστρατεία συκοφαντικών και παραπλανητικών δηλώσεων, αποκαλώντας «ιστορία» και «ανύπαρκτους» τους αδιόριστους....
εκπαιδευτικούς. Τους εκπαιδευτικούς δηλαδή που χρόνια τώρα στηρίζουν την Δημόσια Εκπαίδευση δουλεύοντας με ελαστικές σχέσεις εργασίας και αμειβόμενοι, με καθυστέρηση αρκετών μηνών, με το εξευτελιστικό ωρομίσθιο των 8 ευρώ.
Το Σωματείο έχει ζητήσει αναρίθμητες φορές να συναντηθεί μαζί της αλλά η ίδια αρνείται πεισματικά. Προτιμά να δίνει συνέντευξης σε άσχετους με την εκπαίδευση δημοσιογράφους ή να εμφανίζεται- φυσικά πάντα μόνη της για να μην υπάρχει αντίλογός- σε τηλεοπτικά πάνελ και να κάνει διαγγέλματα βρίζοντας και συκοφαντώντας τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς.
Διαβεβαιώνουμε την υπουργό ότι δεν είμαστε ανύπαρκτοι. Είμαστε αδιόριστοι εκπαιδευτικοί και ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ στους πίνακες κατάταξης εκπαιδευτικών, στους πίνακες αποτελεσμάτων των διαγωνισμών του Α.Σ.Ε.Π., στους δρόμους και φυσικά στις αίθουσες. Μπορεί η ίδια να κάνει πως δεν μας ξέρει, μας ξέρουν όμως οι μαθητές μας, μας γνωρίζουν οι γονείς τους και όλοι αναγνωρίζουν το έργο μας.
Διαβεβαιώνουμε την υπουργό ότι δεν είμαστε «ιστορία», έχουμε όμως γράψει ιστορία στα παρουσιολόγια των σχολείων που έχουμε υπηρετήσει. Μια ιστορία που την σέβεται και την αναγνωρίζει όλη η κοινωνία και αυτό την ενοχλεί. Μπορεί η Διαμαντοπούλου να θεωρεί ότι αποτελούμε μία κατηγορία ανθρώπων γονιδιακά «γεμάτη ένταση» που χωρίς λόγω και αιτία την καταδιώκουμε, την διαβεβαιώνουμε όμως ότι στον αγώνα που δίνουμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία όλοι είναι στο πλευρό μας.
Αν η Διαμαντοπούλου επιθυμεί να μας γνωρίσει να σταματήσει να κρύβετε σε κάποιο γραφείο όποτε την επισκέπτονται μέλη του σωματείου και να φροντίσει την επόμενη φορά να μας υποδεχτεί η ίδια και όχι τα ΜΑΤ που έχει προσλάβει για να υποδέχονται τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς στην είσοδο του υπουργείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου