Μην περνάς, μην πατάς, επενδύεται η Ελλάς...

Του Κίτσου η μάνα κάθουνταν στην άκρη στο ποτάμι και έρχεται ένας σεκιουριτάς και λέγει της να φύγει...:  «Το μέρος ενοικιάστηκε, μαντάμ, εμπέδωσέ το και μην ξαναμπαστακωθείς στο ξένο το φιλέτο...»

Δημοτική ποίηση, επικαιροποιημένη.
Απεικονίζει τη σχετικότητα του δημόσιου χαρακτήρα του ημεδαπού βουνού και λόγγου ... Η κοινοκτημοσύνη  στα αγκωνάρια, στους τσούρλους και στους βράχους είναι πλέον παρελθόν. Πριν σταθείς, πριν ακουμπήσεις, πριν καθίσεις, πριν πατήσεις, πριν  ουρήσεις... οφείλεις να υποβάλεις ένα ερώτημα στην Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου, η οποία θα είναι συνδεδεμένη ον- λάιν, αφενός με τους σχοίνους, τα κατσοπρίνια και τα βοτσαλάκια και αφετέρου με τον επιχειρηματία που επένδυσε επ' αυτών...Έτσι..., για την ενημέρωση του ανυποψίαστου κοινού που νομίζει ότι πατρίδα εξακολουθούν να είναι οι κάμποι και τα άπαρτα ψηλά βουνά...

Το πράγμα πάντως θα ξεκαθαρίσει σύντομα.  Η αβεβαιότητα περί του τι είναι free, τι reserve και τι το ανάμεσό τους,  δε θα διαρκέσει πολύ. Τα 76 ακίνητα – χρυσός που θα εκχωρηθούνε για 50 χρόνια σε ιδιώτες (με το αζημίωτο βεβαίως- βεβαίως) θα ταυτοποιηθούν καταλλήλως και θα πληροφορηθούμε όλοι σε ποιους κήπους δεν επιτρέπεται να υπάγουμε (παρά μόνο με το αζημίωτο βεβαίως- βεβαίως)... Άπαξ και λάβει κάθε ιδιώτης το τεμάχιο της επιλογής του, θα φάει η μύγα συρματόπλεγμα και το κουνούπι πόρτες ασφαλείας. Ήδη, Γάλλοι, Αιγύπτιοι, Άραβες, Καταριανοί και λοιποί κεφαλαιούχοι έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να αποκτήσουμε, από παραρτήματα του Moulin Rouge, μέχρι θυγατρικές πυραμίδες με Mall στο υπόγειο...
Ανάμεσα στα πιο hot φιλέτα συγκαταλέγονται πάντως , το χιονοδρομικό του Καϊμακτσαλάν, κάμποσα γραφικά χιλιόμετρα κοντά στη λίμνη Βεγορίτιδα, εκτάσεις κοντά στο Μεσολόγγι, το ξακουστό ακίνητο του Ρίου- Αντιρρίου κι άλλα πολλά προσοδοφόρα για τον άπατο κρατικό κορβανά...Προλαβαίνουμε δεν προλαβαίνουμε να σπάσουμε τους κουμπαράδες και να κατέβουμε ανταγωνιστικά στους πλειστηριασμούς...  

τopontiki