Οι διεθνείς πιέσεις στον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ συνεχίζουν να αυξάνονται ενώ η Ρωσία εξακολουθεί να είναι επιφυλακτική για τις πρόσφατες εξελίξεις.
Η Μόσχα δεν βιάζεται να εκφράσει την θέση της για τα γεγονότα στη Συρία. Αλλά αυτή η διπλωματική παράλυση μπορεί να αποδειχθεί αρκετά ζημιογόνα για τη Ρωσία στο μέλλον.
Ορισμένοι αναλυτές εξηγούν την απροθυμία του Κρεμλίνου από το φόβο να χάσει τον μοναδικό σύμμαχό του στη Μέση Ανατολή και να αντιμετωπίσει μια αντιπαράθεση με τη Δύση.....
«Η Συρία εξακολουθεί να είναι ο μόνος ρωσικός σύμμαχος στη Μέση Ανατολή. Εγκαταλείψαμε τους άλλους κατά τη διάρκεια της περεστρόικας και των πρόσφατων αραβικών επαναστάσεων. Προδώσαμε ακόμα και ορισμένους από αυτούς, όπως τη Λιβύη και την Αίγυπτο, για παράδειγμα», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Καριακίν, εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών.
Η Ρωσία είναι σημαντικός προμηθευτής όπλων στη Συρία από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, η Μόσχα θεωρεί σημαντικότερη την πολιτική συνεργασία με τη Δαμασκό. Το 2005, η Ρωσία ακύρωσε πάνω από το 70% του συριακού χρέους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προέκυπτε κυρίως από τις σοβιετικές αποστολές όπλων.
Αν και τα οικονομικά συμφέροντα παίζουν σήμερα μεγαλύτερο ρόλο, οι πολιτικές σχέσεις εξακολουθούν να είναι το θεμέλιο των ρωσο-συριακών σχέσεων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Συρία φιλοξενεί την μοναδική, εκτός εδάφους της πρώην ΕΣΣΔ, ρωσική ναυτική βάση στο μεσογειακό λιμάνι του Ταρτούς.
«Η απώλεια ενός τέτοιου σύμμαχου θα επηρέαζε τα στρατηγικά μας συμφέροντα στην Μέση Ανατολή», κρίνει ο κ. Καριακίν.
Ωστόσο, ο Ευγκένη Σατανόφσκι (Yevgeny Satanovsky), διευθυντής του Ινστιτούτου της Μέσης Ανατολής, δεν πιστεύει ότι η Συρία, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιοχής, μπορεί να θεωρηθεί ως «σύμμαχος» της Ρωσίας.
«Ποτέ δεν είχαμε κανένα σύμμαχο στην περιοχή. Παρείχαμε απλά χρήματα, όπλα και στρατιωτικούς σύμβουλους σε αυτές τις χώρες ... Αλλά τι πήρε σε αντάλλαγμα η Ρωσία, η στο παρελθόν η Σοβιετική Ένωση;», αναρωτιέται.
«Μια ζώνη συμφερόντων»
Η απροθυμία της Ρωσίας και της Κίνας, μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να καταδικάσουν το συριακό καθεστώς για την ωμή βία κατά της αντιπολίτευσης, δεν επέτρεπε να υποβληθεί ισχυρό ψήφισμα κατά της Δαμασκού που καταδικάζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε μόνο μια προεδρική δήλωση, λιγότερη επιβλητική, καλώντας τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ να θέσει τέρμα στη βία και να αρχίσει διάλογο με την αντιπολίτευση.
Η δήλωση που εκδόθηκε στις 3 Αυγούστου σε αντίδραση για τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων που προκάλεσε περίπου 300 θανάτους σε διάστημα μιας εβδομάδας, σύμφωνα με την αξιολόγηση που έγινε από τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την επόμενη μέρα, ο Ρώσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε ότι ο Σύρος πρόεδρος κινδύνευε «να υποστεί λυπητερό τέλος», αν δεν καταφέρει να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις, να συμβιβαστεί με την αντιπολίτευση και να «δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος».
Αν ο κ. αλ-Άσαντ αποτύχει να το πράξει, η Ρωσία θα αναγκαστεί να «αντιδράσει με τον κατάλληλο τρόπο», διευκρίνισε ο Μεντβέντεφ.
«Υπάρχει η πολιτική του Προέδρου Μεντβέντεφ και της διοίκησης του, αλλά υπάρχει, επίσης, αυτή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν», λέει ο κ. Σατανόφσκι. Σύμφωνα με τον ίδιο, με αυτές τις δηλώσεις, ο Μεντβέντεφ προσπαθεί πιθανώς να συγκινήσει τον Άσαντ.
Με τη σειρά του, ο Καριακίν εκτιμά ότι η αμφισημία της Μόσχας για τη Συρία, η οποία μπορεί να οφείλεται στην απροθυμία της να «αντιταχθεί στη Δύση», είναι «δύσκολα κατανοητή για τον κόσμο».
Ο Βλαντιμίρ Ισαγέφ (Vladimir Isayev), του ρωσικού Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών, πιστεύει ότι οι ηγέτες της Ρωσίας πρέπει να καταλάβουν εάν είναι «έτοιμοι να δηλώσουν καθαρά προς τη Δύση ότι η Συρία είναι μια ζώνη ρωσικών συμφερόντων». Μια καθαρή πολιτική δήλωση είναι απαραίτητη αν η Ρωσία θέλει να συμβάλει στις προσπάθειες για τη διευθέτηση της κρίσης της Συρίας.
Συρία: πυλώνας της ειρήνης στη Μέση Ανατολή;
Μετά τις δηλώσεις των Αμερικανών και Ευρωπαίων ηγετών την περασμένη εβδομάδα ζητώντας από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ να αποχωρήσει από την εξουσία, η ρωσική διπλωματία έκανε νέα προσπάθεια να εκτονωθεί η πίεση στον Πρόεδρο της Συρίας, τονίζοντας ότι «πρέπει να του χορηγηθεί χρόνος» για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Την περασμένη Τρίτη, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα καλώντας να ξεκινήσει μια έρευνα σχετικά με τη βία κατά της αντιπολίτευσης στη Συρία, που, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Navi Pillay, είχε περισσότερα από 2.200 θανάτους από την έναρξη της εξέγερσης στα μέσα Μαρτίου. Η Ρωσία, η Κίνα, η Κούβα και το Εκουαδόρ καταψήφισαν το ψήφισμα.
Ωστόσο, με κάθε νέο θάνατο, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τη ρωσική διπλωματία να αντιταχθεί στην αυξανόμενη καταδίκη του Άσαντ.
«Το να πούμε ότι το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ δεν είναι νόμιμο θα σήμαινε ότι σπάμε όλους τους δεσμούς μας και ότι το καθεστώς αυτό θα σταματήσει κάθε συνεργασία μαζί μας», είπε ο κ. Issayev.
«Εμείς δεν εξαρτόμαστε από κανέναν», δήλωσε ο ειδικός, απαντώντας στο ερώτημα αν το καθεστώς του Προέδρου Άσαντ θα επιβιώσει.
«Έχουμε σχέσεις με διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, και δεν θέλουμε αυτές οι σχέσεις να κλιμακωθούν», πρόσθεσε.
Η Συρία είναι μια χώρα χωρίς την οποία θα ήταν «αδύνατο» να λυθεί η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, και η Ρωσία παρενέβη για να παραμείνει η Δαμασκός στενά περιλαμβανομένη στις διεθνείς προσπάθειες για την ειρήνη στην περιοχή, εκτιμά ο κ. Issayev.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η Συρία, η οποία στηρίζει την ισλαμιστική ομάδα Χεζμπολάχ και φιλοξενεί τον ηγέτη της Χαμάς Χάλεντ Μεσάαλ, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της αραβο-ισραηλινής ειρήνης, με τη μεσολάβηση της Ρωσίας στο πλαίσιο του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η Συρία φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
«Δεν μπορούμε να πούμε ποιος θα αναλάβει την εξουσία στην περίπτωση της πτώσης του καθεστώτος Άσαντ. Αλλά είναι σαφές ότι, εάν καταρρέει ένας από τους πυλώνες της σταθερότητας, η περιοχή θα βυθιστεί στο χάος», δήλωσε ο κ. Issayev.
«Μαχόμενοι Τίγρεις»
Ωστόσο, ακόμη και αν η Ρωσία δεν θέλει αντιπαράθεση με τη Δύση, το Κρεμλίνο δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να υπερασπιστεί τα πολιτικά συμφέροντα του στη Συρία.
«Η ρωσική πολιτική παραμένει πιστή σε μια κινεζική παροιμία -Όταν οι Τίγρεις μάχονται στην κοιλάδα, εμείς καθόμαστε σε λόφο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πόσο καιρό θα αντέξουν οι ηγέτες μας», είπε ο κ. Καριακίν.
«Είναι καλύτερα να παραμείνεις έξω από τα προβλήματα. Όταν όλα καταρρέουν, το καλύτερο είναι να βρεις τρόπο να ξεφύγεις με ελάχιστες απώλειες», πρόσθεσε ο κ. Σατανόφσκι.
Ωστόσο, ο κ. Καριακίν πιστεύει ότι η Δύση τελικά θα «βρει τρόπο» για να ανατρέψει τον Πρόεδρο της Συρίας «χωρίς τη συμβουλή της Ρωσίας».
«Νομίζω ότι η αντιπροσωπεία μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας δεν θα στηρίξει νέες κυρώσεις εναντίον της Συρίας. Το ερώτημα είναι: θα μας ακούσει κανείς, ενώ δεν υποστηρίξαμε τη Λιβύη;».
Η Μόσχα δεν βιάζεται να εκφράσει την θέση της για τα γεγονότα στη Συρία. Αλλά αυτή η διπλωματική παράλυση μπορεί να αποδειχθεί αρκετά ζημιογόνα για τη Ρωσία στο μέλλον.
Ορισμένοι αναλυτές εξηγούν την απροθυμία του Κρεμλίνου από το φόβο να χάσει τον μοναδικό σύμμαχό του στη Μέση Ανατολή και να αντιμετωπίσει μια αντιπαράθεση με τη Δύση.....
«Η Συρία εξακολουθεί να είναι ο μόνος ρωσικός σύμμαχος στη Μέση Ανατολή. Εγκαταλείψαμε τους άλλους κατά τη διάρκεια της περεστρόικας και των πρόσφατων αραβικών επαναστάσεων. Προδώσαμε ακόμα και ορισμένους από αυτούς, όπως τη Λιβύη και την Αίγυπτο, για παράδειγμα», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Καριακίν, εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών.
Η Ρωσία είναι σημαντικός προμηθευτής όπλων στη Συρία από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, η Μόσχα θεωρεί σημαντικότερη την πολιτική συνεργασία με τη Δαμασκό. Το 2005, η Ρωσία ακύρωσε πάνω από το 70% του συριακού χρέους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προέκυπτε κυρίως από τις σοβιετικές αποστολές όπλων.
Αν και τα οικονομικά συμφέροντα παίζουν σήμερα μεγαλύτερο ρόλο, οι πολιτικές σχέσεις εξακολουθούν να είναι το θεμέλιο των ρωσο-συριακών σχέσεων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Συρία φιλοξενεί την μοναδική, εκτός εδάφους της πρώην ΕΣΣΔ, ρωσική ναυτική βάση στο μεσογειακό λιμάνι του Ταρτούς.
«Η απώλεια ενός τέτοιου σύμμαχου θα επηρέαζε τα στρατηγικά μας συμφέροντα στην Μέση Ανατολή», κρίνει ο κ. Καριακίν.
Ωστόσο, ο Ευγκένη Σατανόφσκι (Yevgeny Satanovsky), διευθυντής του Ινστιτούτου της Μέσης Ανατολής, δεν πιστεύει ότι η Συρία, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιοχής, μπορεί να θεωρηθεί ως «σύμμαχος» της Ρωσίας.
«Ποτέ δεν είχαμε κανένα σύμμαχο στην περιοχή. Παρείχαμε απλά χρήματα, όπλα και στρατιωτικούς σύμβουλους σε αυτές τις χώρες ... Αλλά τι πήρε σε αντάλλαγμα η Ρωσία, η στο παρελθόν η Σοβιετική Ένωση;», αναρωτιέται.
«Μια ζώνη συμφερόντων»
Η απροθυμία της Ρωσίας και της Κίνας, μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να καταδικάσουν το συριακό καθεστώς για την ωμή βία κατά της αντιπολίτευσης, δεν επέτρεπε να υποβληθεί ισχυρό ψήφισμα κατά της Δαμασκού που καταδικάζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε μόνο μια προεδρική δήλωση, λιγότερη επιβλητική, καλώντας τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ να θέσει τέρμα στη βία και να αρχίσει διάλογο με την αντιπολίτευση.
Η δήλωση που εκδόθηκε στις 3 Αυγούστου σε αντίδραση για τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων που προκάλεσε περίπου 300 θανάτους σε διάστημα μιας εβδομάδας, σύμφωνα με την αξιολόγηση που έγινε από τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την επόμενη μέρα, ο Ρώσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε ότι ο Σύρος πρόεδρος κινδύνευε «να υποστεί λυπητερό τέλος», αν δεν καταφέρει να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις, να συμβιβαστεί με την αντιπολίτευση και να «δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος».
Αν ο κ. αλ-Άσαντ αποτύχει να το πράξει, η Ρωσία θα αναγκαστεί να «αντιδράσει με τον κατάλληλο τρόπο», διευκρίνισε ο Μεντβέντεφ.
«Υπάρχει η πολιτική του Προέδρου Μεντβέντεφ και της διοίκησης του, αλλά υπάρχει, επίσης, αυτή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν», λέει ο κ. Σατανόφσκι. Σύμφωνα με τον ίδιο, με αυτές τις δηλώσεις, ο Μεντβέντεφ προσπαθεί πιθανώς να συγκινήσει τον Άσαντ.
Με τη σειρά του, ο Καριακίν εκτιμά ότι η αμφισημία της Μόσχας για τη Συρία, η οποία μπορεί να οφείλεται στην απροθυμία της να «αντιταχθεί στη Δύση», είναι «δύσκολα κατανοητή για τον κόσμο».
Ο Βλαντιμίρ Ισαγέφ (Vladimir Isayev), του ρωσικού Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών, πιστεύει ότι οι ηγέτες της Ρωσίας πρέπει να καταλάβουν εάν είναι «έτοιμοι να δηλώσουν καθαρά προς τη Δύση ότι η Συρία είναι μια ζώνη ρωσικών συμφερόντων». Μια καθαρή πολιτική δήλωση είναι απαραίτητη αν η Ρωσία θέλει να συμβάλει στις προσπάθειες για τη διευθέτηση της κρίσης της Συρίας.
Συρία: πυλώνας της ειρήνης στη Μέση Ανατολή;
Μετά τις δηλώσεις των Αμερικανών και Ευρωπαίων ηγετών την περασμένη εβδομάδα ζητώντας από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ να αποχωρήσει από την εξουσία, η ρωσική διπλωματία έκανε νέα προσπάθεια να εκτονωθεί η πίεση στον Πρόεδρο της Συρίας, τονίζοντας ότι «πρέπει να του χορηγηθεί χρόνος» για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Την περασμένη Τρίτη, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα καλώντας να ξεκινήσει μια έρευνα σχετικά με τη βία κατά της αντιπολίτευσης στη Συρία, που, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Navi Pillay, είχε περισσότερα από 2.200 θανάτους από την έναρξη της εξέγερσης στα μέσα Μαρτίου. Η Ρωσία, η Κίνα, η Κούβα και το Εκουαδόρ καταψήφισαν το ψήφισμα.
Ωστόσο, με κάθε νέο θάνατο, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τη ρωσική διπλωματία να αντιταχθεί στην αυξανόμενη καταδίκη του Άσαντ.
«Το να πούμε ότι το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ δεν είναι νόμιμο θα σήμαινε ότι σπάμε όλους τους δεσμούς μας και ότι το καθεστώς αυτό θα σταματήσει κάθε συνεργασία μαζί μας», είπε ο κ. Issayev.
«Εμείς δεν εξαρτόμαστε από κανέναν», δήλωσε ο ειδικός, απαντώντας στο ερώτημα αν το καθεστώς του Προέδρου Άσαντ θα επιβιώσει.
«Έχουμε σχέσεις με διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, και δεν θέλουμε αυτές οι σχέσεις να κλιμακωθούν», πρόσθεσε.
Η Συρία είναι μια χώρα χωρίς την οποία θα ήταν «αδύνατο» να λυθεί η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, και η Ρωσία παρενέβη για να παραμείνει η Δαμασκός στενά περιλαμβανομένη στις διεθνείς προσπάθειες για την ειρήνη στην περιοχή, εκτιμά ο κ. Issayev.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η Συρία, η οποία στηρίζει την ισλαμιστική ομάδα Χεζμπολάχ και φιλοξενεί τον ηγέτη της Χαμάς Χάλεντ Μεσάαλ, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της αραβο-ισραηλινής ειρήνης, με τη μεσολάβηση της Ρωσίας στο πλαίσιο του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η Συρία φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
«Δεν μπορούμε να πούμε ποιος θα αναλάβει την εξουσία στην περίπτωση της πτώσης του καθεστώτος Άσαντ. Αλλά είναι σαφές ότι, εάν καταρρέει ένας από τους πυλώνες της σταθερότητας, η περιοχή θα βυθιστεί στο χάος», δήλωσε ο κ. Issayev.
«Μαχόμενοι Τίγρεις»
Ωστόσο, ακόμη και αν η Ρωσία δεν θέλει αντιπαράθεση με τη Δύση, το Κρεμλίνο δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να υπερασπιστεί τα πολιτικά συμφέροντα του στη Συρία.
«Η ρωσική πολιτική παραμένει πιστή σε μια κινεζική παροιμία -Όταν οι Τίγρεις μάχονται στην κοιλάδα, εμείς καθόμαστε σε λόφο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πόσο καιρό θα αντέξουν οι ηγέτες μας», είπε ο κ. Καριακίν.
«Είναι καλύτερα να παραμείνεις έξω από τα προβλήματα. Όταν όλα καταρρέουν, το καλύτερο είναι να βρεις τρόπο να ξεφύγεις με ελάχιστες απώλειες», πρόσθεσε ο κ. Σατανόφσκι.
Ωστόσο, ο κ. Καριακίν πιστεύει ότι η Δύση τελικά θα «βρει τρόπο» για να ανατρέψει τον Πρόεδρο της Συρίας «χωρίς τη συμβουλή της Ρωσίας».
«Νομίζω ότι η αντιπροσωπεία μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας δεν θα στηρίξει νέες κυρώσεις εναντίον της Συρίας. Το ερώτημα είναι: θα μας ακούσει κανείς, ενώ δεν υποστηρίξαμε τη Λιβύη;».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου