Συγκεκριμένα, ο Λιν υποστηρίζει ότι δεν έχει σημασία αν θα είναι 50 ή 70 τα δισ. ευρώ που θα απαιτηθούν από τους εταίρους και το ΔΝΤ για να συνεχίσει να εξυπηρετεί τις δανειακές της υποχρεώσεις η (όποια) κυβέρνηση της Λισαβόνας. Το κόστος διάσωσης της χώρας είναι μικρό για τις μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης. Οπως μικρό είναι και το κόστος διάσωσης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας.
Ωστόσο ο βρετανός αναλυτής θεωρεί ότι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί αυτή την ώρα στην ευρωζώνη είναι να αναγκαστεί να διασώσει την Πορτογαλία. Διότι αν μπορεί κανείς να αντέξει κάτι από οικονομικής απόψεως δεν σημαίνει ότι μπορεί να το αντέξει και από άλλες απόψεις. Κι αυτό για τρεις λόγους.....
- Πρώτον, δεν υπάρχει καμία εύκολη εξήγηση που να δικαιολογεί την αιτία που χρειάζεται διάσωση η Πορτογαλία. Η Ελλάδα ουδέποτε ήταν ικανή να συμμετάσχει στην ευρωζώνη, ουδέποτε έπιασε τα κριτήρια ένταξης, σημειώνει ο Λιν. Η Ιρλανδία, πάλι, κατέρρευσε εξ αιτίας της τεράστιας φούσκας στην αγορά ακινήτων και στο τραπεζικό της σύστημα. Για τις χώρες αυτές δεν ήταν το ευρώ το πρόβλημα, υποστηρίζει ο αρθρογράφος. Ηταν άλλες οι αιτίες της οικονομικής κατάρρευσης.
«Για την Πορτογαλία το πρόβλημα είναι το ευρώ», γράφει ο Μάθιου Λιν.
Και εξηγεί ότι από την αρχή της ένταξης της χώρας στην ευρωζώνη οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης ήταν πολύ χαμηλοί και η κατάσταση επιδεινωνόταν διαρκώς. Η Πορτογαλία είχε και έχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας με τη Γερμανία, δεν πρόκειται δηλαδή ποτέ να καταφέρει να ανταγωνιστεί τη Γερμανία. Αν προσφύγει στο μηχανισμό αρωγής των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης, αυτό θα σημάνει την χρεοκοπία του ίδιου του ευρώ, συμπεραίνει ο Λιν.
- Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η διάσωση της Πορτογαλίας είναι ασύμφορη για τη Γερμανία και τις άλλες μεγάλες χώρες της ευρωζώνης είναι το ότι «δικαίως ή αδίκως η μικρή αυτή χώρα στο δυτικό άκρο της Ευρώπης έχει μπει στο στόχαστρο των αγορών και όταν αυτή πάψει να δανείζεται από τις αγορές, αυτές θα δοκιμάσουν την αντοχή μεγαλυτέρων οικονομιών, της Ισπανίας και της Ιταλίας». Τότε η κατάσταση θα γίνει «πραγματικά εκρηκτική» για την ευρωζώνη, εκτιμά ο Λιν, που προβλέπει ότι ο επόμενος ουσιαστικός στόχος των αγορών θα είναι, μέσω της Ισπανίας και της Ιταλίας, το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Ο βρετανός αναλυτής, ο οποίος σημειωτέον ότι έχει εκδώσει προσφάτως βιβλίο για την ελληνική κρίση χρέους με τίτλο «The Βust» (Η Κατάρρευση ή Η Αποτυχία), αναγνωρίζει σαφώς το υποτιμητικό παιχνίδι που παίζουν εις βάρος του ευρώ οι οίκοι αξιολόγησης και οι δολαριοκρατούμενες αγορές στο σύνολό τους.
Στη συνέχεια, όμως, στηρίζει το επόμενο επιχείρημά του στις αμφισβητηθείσες από τον ίδιο αυτοεκπληρούμενες προβλέψεις των οίκων, τις οποίες τη φορά αυτή εντάσσει αβασάνιστα στη συλλογιστική του ως απολύτως νομιμοποιημένες, αδιαμφισβήτητες κι ακλόνητες.
- Ο τρίτος λόγος, λοιπόν, για τον οποίο η διάσωση της Πορτογαλίας θα κοστίσει στην ευρωζώνη ίσως και την ύπαρξή της είναι, σύμφωνα με τον Μάθιου Λιν, το ότι «η Πορτογαλία δεν δείχνει διατεθειμένη να παίξει με βάση τους κανόνες που έχουν καθορίσει η Φραγκφούρτη και οι Βρυξέλλες», η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δηλαδή και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. «Οι υπερχρεωμένες περιφερειακές χώρες υποτίθεται ότι δέχονται προγράμματα αυστηρής λιτότητας και ότι εκχωρούν τη διαχείριση των οικονομιών τους στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ. Αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Η Ελλάδα είναι ακόμη βαθιά στην ύφεση και οι αποδόσεις των ομολόγων της παραμένουν υψηλές. Αλλά και η ιρλανδική οικονομία βυθίζεται διαρκώς στο βούρκο. Δεν πρέπει να εκπλήσσει το ότι οι Πορτογάλοι βλέπουν τα αποτελέσματα του γιατρικού και αναρωτιούνται αν χρειάζονται κι αυτοί τη θεραπεία», γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος.
Ο Μάθιου Λιν αναφέρεται εμμέσως στην κυβερνητική κρίση που ξέσπασε στην Πορτογαλία με αφορμή την κατάθεση συμπληρωματικού προϋπολογισμού και οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης Σόκρατες. «Αν εν τέλει οι Πορτογάλοι αρνηθούν να δεχθούν τα μέτρα λιτότητας υπάρχει Σχέδιο Β; Μέχρι στιγμής δεν έχει σκεφτεί κάποιος ένα...», υποστηρίζει ο αρθρογράφος. Και ολοκληρώνει το πόνημά του συμπεραίνοντας: «Η ευρωζώνη μπορεί να πληρώσει για τη διάσωση της Πορτογαλίας. Τα 70 δισ. ευρώ δεν "μετρούν" και πολύ. Αλλά ο τελικός λογαριασμός θα καταλήξει να είναι πολύ πιο ακριβός».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου