Της Σοφίας Βούλτεψη
Όπως και οι προκάτοχοί του, όπως και η διοικήτρια, αρκέστηκε στα «σκονάκια» που του έδωσαν οι υφιστάμενοί του υπουργοί (που είχαν κάθε λόγο να εμφανίσουν έργο) και εμφάνισε μια εντελώς ωραιοποιημένη και ειδυλλιακή κατάσταση.
Η πρακτική είναι παλιά και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στις επείγουσες ανάγκες της εποχής. Έχει ως εξής: Πριν από κάποια σημαντική ομιλία του (στη ΔΕΘ ή με άλλη αφορμή, όπως η χθεσινή, που την περίμεναν πώς και πώς οι αγορές και, φυσικά, απογοητεύτηκαν), ο εκάστοτε πρωθυπουργός ζητά από τους υπουργούς να του στείλουν σημειώματα με τα… επιτεύγματά τους. Συνήθως πρόκειται για παράθεση πρωτοβουλιών και ενεργειών που ανήκουν στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας. .....
Ο (εκάστοτε) πρωθυπουργός πιστεύει τους υπουργούς του – διαφορετικά γιατί να τους έχει διορίσει; - και εμφανίζεται να αραδιάζει «επιτυχίες» που απλώς είτε δεν υπάρχουν, είτε υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Όπως ακριβώς συνέβη με τα κρεβάτια στο «Αλεξάνδρα» που στα χαρτιά δεν υπήρχαν, αλλά στην πραγματικότητα ήσαν πάνω από τριάντα. Και η διοικήτρια – όπως και ο πρωθυπουργός – εμπιστεύτηκε τους «αποκάτω».
Γι’ αυτό και ο κ. Παπανδρέου τους ευχαρίστησε όλους για «τη δουλειά που έγινε τις τελευταίες εβδομάδες» (προφανώς εννοούσε την… συγκέντρωση των σημειωμάτων με τα «επιτεύγματα»). Προσθέτοντας μάλιστα ότι πρόκειται για μια δουλειά «που δεν ξανάγινε στο ελληνικό κράτος»! Και εννοώντας την (ασαφή) προεκλογική δέσμευση για εξέταση του προϋπολογισμού «γραμμή-γραμμή» (ανάλογη έκφραση είχε χρησιμοποιήσει παλιά και ο Πρόεδρος Ομπάμα), αξιολογώντας μια-μια τις δαπάνες.
Μίλησε επίσης για υλοποίηση προεκλογικής δέσμευσης για κατάρτιση πολυετών προϋπολογισμών – που όμως δεν έχει έλθει η ώρα για την κατάρτισή τους, οπότε δεν πρόκειται για «υλοποίηση».
Αναφέρθηκε επίσης ξανά σε «Οδικό Χάρτη», που αυτή τη φορά έχει τέσσερις άξονες – δημοσιονομικό νοικοκύρεμα, το δημόσιο ως εργαλείο στην υπηρεσία του πολίτη, την ανάπτυξη με επένδυση στη γνώση, στον πολιτισμό, την καινοτομία με σεβασμό στο περιβάλλον και το αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος.
Οι αγορές, βέβαια, δεν τρέφονται με λόγια όπως αυτά. Αλλά ούτε και οι πολίτες, που περί «Οδικού Χάρτη», είχαν ακούσει και προεκλογικά, τον Σεπτέμβριο του 2009 στη ΔΕΘ. Εκείνος ο Οδικός Χάρτης περιλάμβανε σχέδιο 11 σημείων για την ανάταξη της οικονομίας. Και τον Φεβρουάριο του 2009 (πάλι προεκλογικά) είχαμε άλλον Οδικό Χάρτη με πέντε (τώρα έγιναν τέσσερις) εθνικούς στόχους και επτά πυλώνες. Και τον Ιούλιο του 2009 είχαμε ακούσει για έξοδο από την κρίση με τρεις κινήσεις – ρευστότητα στην αγορά, πράσινη οικονομία, επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ.
Και βέβαια, όπως οι προεκλογικές υποσχέσεις έγιναν καπνός, έτσι και χθες όλα μεταφέρθηκαν για μετά το Πάσχα, οπότε και θα εξειδικευθούν, όπως είπε ο πρωθυπουργός, τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η νέα αναβολή κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τις αγορές, που περίμεναν κάτι πιο συγκεκριμένο.
Ως «επιτεύγματα» που ουδείς, όπως είπε, μπορούσε να φανταστεί πως θα γίνονταν πραγματικότητα μέσα σε 1,5 χρόνο, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε:
Το γεγονός ότι έχουμε πλήρως ανεξάρτητη Στατιστική Αρχή. (Τόσο ανεξάρτητη που πρώτα μαθαίνει το ύψος του ελλείμματος η Eurostat και μετά οι ενδιαφερόμενοι που θα υποστούν τα μέτρα).
Το γεγονός ότι υπήχθησαν στο ΑΣΕΠ όλες ανεξαιρέτως οι προσλήψεις. (Έτσι ήταν πάντα μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου που επί ΠΑΣΟΚ έγινε σουρωτήρι με 49 τροποποιήσεις, απλώς τώρα η τρόικα δεν επιτρέπει την πρόσληψη νέας φουρνιάς συμβασιούχων).
Ότι για πρώτη φορά έγινε αξιοκρατική επιλογή προϊσταμένων (διαφωνούν όλοι όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα).
Ότι ψηφίστηκε η ουσιαστικότερη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού – εγγύηση για αξιοπρεπείς συντάξεις στη νέα γενιά. (Ουδείς από τη νέα γενιά πιστεύει ότι θα πάρει ποτέ σύνταξη, τα δεν Ταμεία παραμένουν στο κόκκινο).
Ότι με τον Καλλικράτη αποκτήσαμε 325 νέους ισχυρούς Δήμους και 13 αιρετές Περιφέρειες. (Που δεν έχουν τα μέσα να κάνουν τη δουλειά τους).
Κι’ ακόμη, ο κ. Παπανδρέου έκανε, μεταξύ άλλων, αναφορά στο φορολογικό νομοσχέδιο – πραγματική επανάσταση δικαιοσύνης (εννέα φορολογικά νομοσχέδια έχουν ψηφιστεί, ενισχύοντας το αίσθημα περί ασταθούς φορολογικού περιβάλλοντος), στις αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, στους πρώτους δασικούς χάρτες, στη μείωση των δαπανών του δημοσίου (άλλα δείχνουν τα στοιχεία), στην κατάργηση και συγχώνευση οργανισμών και υπηρεσιών, στην κατάργηση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, στην «απελευθέρωση» των κλειστών επαγγελμάτων, στα πρώτα βήματα για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (από το 1996 γίνονται στη χώρα εκλογές με αυτό το σύνθημα), στις αγροτικές επιδοτήσεις, στην εξέταση των ασφαλισμένων από το ΙΚΑ από χιλιάδες γιατρούς (για τα δύο αυτά πρέπει να ρωτήσουμε τους αγρότες και τους ασφαλισμένους), για τα θέματα της ασφάλειας, της μετανάστευσης και της Frontex, (εδώ πρέπει να ερωτηθούν οι κάτοικοι του κέντρου των Αθηνών, της Πάτρας, της Ηγουμενίτσας κλπ), για τα σκάνδαλα, την ίδρυση επιχείρησης σε μια ημέρα (αλλά ποιος στήνει σήμερα επιχείρηση), αλλά και για το στήσιμο ενός μηχανισμού στήριξης από το μηδέν (είχε ήδη εφαρμοστεί στην Ουγγαρία), για το ψηφιακό σχολείο, για επενδύσεις (που τις περιμένουμε) κλπ.
Όλα τα παραπάνω, μπορούν να σχολιαστούν ένα-ένα. Όλα μαζί συνιστούν την εικονική διακυβέρνηση. Αλλά τα παραθέτοηυμε για να αποδειχθεί πως απλώς στην ομιλία του ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε ένα-ένα τα σημειωματάκια των υπουργών. Ακολουθήθηκε επίσης μια ακόμη προσφιλής και παλιά επικοινωνιακή πρακτική: Η χρήση του ενεστώτος διαρκείας – δημιουργούμε, προχωρούμε, αναπτύσσουμε, αλλάζουμε, εις το διηνεκές.
Κάθε άλλο παρά τυχαία, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και (κυρίως) στο εξωτερικό, όλοι υποστήριζαν χθες πως άλλα περίμεναν να ακούσουν.
Ο γενικός στόχος περιγράφηκε επίσης ως εξής: Μείωση των δαπανών στο 44% του ΑΕΠ και έσοδα στο 43% του ΑΕΠ ως το 2015.
έβαια, για άλλη μια φορά εξορκίστηκε η αναδιάρθρωση του χρέους και δόθηκε η υπόσχεση ότι αντί του χρέους θα… αναδιαρθρωθεί η χώρα.
Στο μεταξύ, το spread των δεκαετών ομολόγων έφθασε χθες, αμέσως μετά την ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, στις 995,3 μονάδες βάσης, σχεδόν άγγιξε τις 1.000 μονάδες δηλαδή! Διότι, ως γνωστόν, οι αγορές δεν κάνουν Πάσχα, όπως οι (διαμαρτυρόμενοι) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Το ανησυχητικό μάλιστα είναι πως αμέσως μετά την πρωθυπουργική ομιλία με τα σκονάκια των υπουργών, δηλώσεις έκαναν και οι εκπρόσωποι των διεθνών οίκων, που είπαν πως περίμεναν συγκεκριμένες εξαγγελίες.
Όσο για τις αποκρατικοποιήσεις, όπως παρουσιάστηκαν στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο από τον κ. Παπακωνσταντίνου, περιλαμβάνουν μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου στη ΔΕΗ από 51% στο 34% το 2012, περαιτέρω περιορισμό του ποσοστού στον ΟΤΕ μέσα στη χρονιά και πώληση του συνόλου των μετοχών του δημοσίου (34%) στον ΟΠΑΠ, καθώς και μια σειρά ενέργειες για προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων.
Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, με τις αγορές να μένουν άναυδες από την αοριστολογία, συνεκλήθη χθες και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, όπου ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η χώρα παραμένει στην εντατική – χωρίς να γίνεται κάτι για να βγει από αυτήν – ενώ απλώς θέλησε να στείλει το μήνυμα πως θα προχωρήσει «με όσους θέλουν να σώσουν την πατρίδα».
Και εκεί τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, καθώς οι βουλευτές δεν έδειξαν να πείθονται. Αρκετοί εξακολουθούν να πιστεύουν πως πρέπει να γίνει η αναδιάρθρωση, πολλοί θεωρούν πως το πρόβλημα εντοπίζεται στους τομείς της Οικονομίας και του Κράτους – ασκώντας κατ’ ουσίαν κριτική στους αρμόδιους υπουργούς.
Όπως δεν πείσθηκαν και αρκετοί υπουργοί νωρίτερα στο υπουργικό συμβούλιο, με την κ. Κατσέλη να επιμένει ότι η ύφεση δεν θα είναι 3%, αλλά 4,1% και να διαφωνεί με την αποχώρηση του Δημοσίου από στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις.
Αλλά και με τον κ. Φλωρίδη να υποστηρίζει πως «πρέπει να πούμε αν μπορούμε, διαφορετικά να προσφύγουμε στην κρίση του λαού».
Και με πολλούς υπουργούς (Μπιρμπίλη, Κατσέλη, Ξενογιαννακοπούλου, Παπουτσής, Ρέππας) να διαφωνούν με την παραχώρηση λιγνιτικών μονάδων ταυτόχρονα με την μείωση του ποσοστού του Δημοσίου στη ΔΕΗ.
Υπήρξαν και εκείνοι που ζήτησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, να σταματήσουν οι ωραιοποιήσεις και να ακουστεί η αλήθεια. Ο λόγος για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την Άννα Διαμαντοπούλου.
Όλα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του συνόλου της αντιπολίτευσης, που μίλησε είτε για «έκθεση ιδεών» (Νέα Δημοκρατία), είτε για «Οδικό Χάρτη που οδηγεί» στον γκρεμό (Δημοκρατική Αριστερά), είτε για «ευχολόγια» (Δημοκρατική Συμμαχία).
Συμπέρασμα: Κανείς δεν έμεινε ευχαριστημένος από τις χθεσινές μαραθώνιες συνεδριάσεις και μακροσκελείς ομιλίες. Και το χειρότερο: Δυσαρεστήθηκαν όσο δεν παίρνει οι αγορές.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου