O καταιγισμός πληροφοριών κάθε βράδυ στα δελτία των 8 από τις Βρυξέλλες, έχει ταχύτητα πολυβόλου. Νομίζει κανείς ότι κηρύχθηκε πόλεμος και ακούμε τα πρώτα πολεμικά ανακοινωθέντα. Δυστυχώς ο ελληνικός λαός πολύ λίγα καταλαβαίνει από όσα διαδραματίζονται στις Βρυξέλλες, αυτό που έχει καταλάβει εδώ και καιρό είναι ότι έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες, για όλους μας. Και ενώ μέχρι τώρα νομίζαμε ότι χρειαζόμαστε άμεση οικονομική βοήθεια μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ για να....
αποφύγουμε τα κερδοσκοπικά επιτόκια των περίφημων αγορών, τις οποίες πρέπει πλέον να δεχθούμε ως ισχυρό και ανεξέλεγκτο οικονομικό παράγοντα που λειτουργεί αποκλειστικά με τους νόμους και τους αυτοματισμούς μιας παγκόσμιας αγοράς χρήματος.
Eκεί που πιστεύαμε αυτά και περιμέναμε άμεση και χειροπιαστή οικονομική στήριξη, δύο φορές ο πρωθυπουργός, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, δήλωσε καθαρά ότι η Ελλάδα ποτέ δεν ζήτησε! Ζήτησε μόνο την πολιτική στήριξη των περιοριστικών μέτρων που έχει ήδη εξαγγείλει. Προφανώς στην τελευταία άτυπη Σύνοδο Κορυφής διαπίστωσε ότι η άμεση οικονομική στήριξη θα έπρεπε να συνοδευθεί με την εξαγγελία νέων πρόσθετων και πολύ σκληρών μέτρων, τα οποία θα έβαζαν σε δοκιμασία οποιαδήποτε κυβέρνηση. Προσπάθησε, λοιπόν, να αποσυνδέσει την άμεση οικονομική βοήθεια και τα πρόσθετα σκληρά μέτρα.
Aκατανόητο για μας είναι να ξεδιαλύνουμε τι θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμφανίζεται αγανακτισμένη με την Ελλάδα, σαν να είναι το άτακτο παιδί που αμαυρώνει το κύρος και τη φήμη της με το ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο. Η επίμονη επιδίωξη σκληρών μέτρων και σκληρής τριπλής επιτήρησης, όχι μόνο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, δείχνει σαν να έχει αποφασίσει νέους κανόνες λειτουργίας τουλάχιστον της Ευρωζώνης και σαν να επιδιώκει τη συνένωση των οικονομιών, απαραίτητη προϋπόθεση για το διεθνές κύρος και τη σταθερότητα του ευρώ. Αν είναι έτσι, η Ελλάδα αποτελεί το πρόσχημα και το πρώτο εξιλαστήριο θύμα.
H σκληρότητα, η επιμονή και προπαντός ο διασυρμός της Ελλάδας μάς έκαναν να βάλουμε στον νου μας ότι επιδιώκουν την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Ιδιαίτερα σκληροί και άκαμπτοι είναι η Γερμανοί, κυβέρνηση και λαός, παρ’ όλο που, ως κατ’ εξοχήν εξαγωγική χώρα, ευνοείται από την κατολίσθηση του ευρώ και μερικοί ισχυρίζονται ότι πλαγίως την επιδιώκει. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της Γερμανίας αρνήθηκαν να τακτοποιήσουν το αναγκαστικό δάνειο προς την Ελλάδα, που ήταν τυπικά και ουσιαστικά δάνειο, με σύμβαση που υπογράφηκε στη Ρώμη, καθώς και ότι εκκρεμούν ακόμη οι αποζημιώσεις για τις σφαγές και τους βανδαλισμούς που υπέστη η χώρα μας από τους γονείς και τους συγγενείς αυτών που σήμερα μας λοιδορούν και μας χλευάζουν.
Eν κατακλείδι, πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε στάδιο ανασύνταξης, τουλάχιστον στην Ευρωζώνη, και η Ελλάδα, με υπαρκτά και πιεστικά προβλήματα διαχείρισης και μεταρρυθμίσεων, είναι η αφορμή και το πρόσχημα.
«Διπλωματία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου