Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ιδού γιατί ο αγώνας είναι χαμένος…

Εάν το κράτος επιθυμεί να ασκεί κοινωνική πολιτική προς όφελος των οικονομικά αδυνάμων, ας βρει πρώτα κονδύλια από μια άλλη δραστηριότητα για να το πράξει και ας επιδοτήσει το κόμιστρο ειδικά για όσους έχουν ανάγκη...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Απλήρωτοι για τον προηγούμενο μήνα οι εργαζόμενοι στα αστικά λεωφορεία, (ΕΘΕΛ) συσκέπτονταν έως αργά χθες βράδυ εάν θα έπρεπε να κατέλθουν σήμερα σε απεργία, ώστε να "εξαναγκάσουν" το Δημόσιο να τους πληρώσει.

Την ίδια ώρα, ο συνδικαλιστικός τους εκπρόσωπος κ. Αλέκος Κομίνης ενημέρωνε τους δημοσιογράφους ότι εκτός από το πρόβλημα που εμφανίστηκε με τη μισθοδοσία του Ιουνίου "το Δημόσιο εδώ και πολύ καιρό έπαψε να πληρώνει τα καύσιμα και τους προμηθευτές του", ......
καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι "πλέον το ποτήρι ξεχείλισε"…

Ο κ. Κομίνης έχει απόλυτο δίκιο. Το ποτήρι όντως ξεχείλισε.

Τόσο για τους 7.000 εργαζομένους στην ΕΘΕΛ και για τους εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους πολίτες, που αυτοί καθημερινά εξυπηρετούν, όσο και για τα εκατομμύρια των Ελλήνων φορολογουμένων που καλούνται κάθε χρόνο να επωμισθούν την ελλειμματική λειτουργία ενός ακόμη δημόσιου οργανισμού.

Ανεξάρτητα από την πιθανώς πρόσκαιρη καθυστέρηση στη μισθοδοσία των εργαζομένων της ΕΘΕΛ, την οποία το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων αποδίδει στην… απεργία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το πρόβλημα είναι μόνιμο και ασφαλώς χαρακτηριστικό για τη συνολική λειτουργία του ελληνικού κράτους σήμερα.



Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω











Στη διάρκεια του 2009 η ΕΘΕΛ είχε έλλειμμα 304,4 εκατομμυρίων ευρώ, ο ΗΣΑΠ και ο ΗΛΠΑΠ είχαν ελλείμματα 66,6 και 87,3 εκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα, το τραμ 26,6 εκατ. ευρώ και το μετρό 1,6 εκατ. ευρώ.

Συνολικά οι φορείς υπό τον ΟΑΣΑ, (ΕΘΕΛ, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, μετρό και τραμ) κατέγραψαν αθροιστικό έλλειμμα 486 εκατ. ευρώ αυξημένο κατά 8% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ το σωρευμένο έλλειμμα ξεπέρασε τα 3 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, οι αστικές συγκοινωνίες βαρύνουν σήμερα το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας τουλάχιστον με 3,5 δισ. ευρώ, ή ποσοστό της τάξης του 1,4% του ελληνικού ΑΕΠ, ενώ οι πολίτες της χώρας κάνουν αιματηρές θυσίες για τη μείωση του ελλείμματος αυτού και την υπέρβαση της κρίσης.

Πρόκειται ωστόσο για έναν χαμένο αγώνα.

Όσες θυσίες και εάν κάνει ο ελληνικός λαός, τυχόν συνέχιση της λειτουργίας ελλειμματικών δημοσίων επιχειρήσεων, όπως η ΕΘΕΛ, θα διαιωνίζει το πρόβλημα και θα ακυρώνει στην πράξη τις θυσίες των πολιτών.

Είναι αδιανόητο να παρατείνεται ένα φαύλο και ελλειμματικό καθεστώς, που μόνο επιζήμιο αποδεικνύεται για το κοινωνικό σύνολο και τα δημόσια οικονομικά.

Εν τέλει, γιατί θα έπρεπε το κράτος να ασκεί μια δραστηριότητα την οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να ασκούν οι ιδιώτες;

Εάν το κράτος επιθυμεί να ασκεί κοινωνική πολιτική προς όφελος των οικονομικά αδυνάμων, ας βρει πρώτα κονδύλια από μια άλλη δραστηριότητα για να το πράξει και ας επιδοτήσει το κόμιστρο ειδικά για όσους έχουν ανάγκη... 
Tου Ν.Γ.Δρόσου 

Δεν υπάρχουν σχόλια: