Tο Ευρώ καταρρέει αλλά εμείς προσκυνούμε ακόμα το ιερατείο των Βρυξελλών

Η αδυναμία διάθεσης σχεδόν του 40% των δεκαετών ομολόγων που δημοπράτησε προχθές η Γερμανία αποκάλυψε ξαφνικά μια ρωγμή στην πανοπλία της, με επιπλοκές όχι μόνον για τις αγορές, αλλά και για την πολιτική που ακολουθείται στην κρίση χρέους στην Ευρώπη.

Αυτό που αμφισβητείται πλέον είναι η ίδια η εικόνα της ανωτερότητας της Γερμανίας στη διαχείριση χρέους και κατ’ επέκταση οι  αυστηρές θέσεις που έχει υιοθετήσει η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ κατά την πορεία της κρίσης χρέους στην Ευρώπη και ιδιαίτερα την Ελλάδα

«Αργά αλλά σταθερά, ο μύθος περί του αήττητου της γερμανικής οικονομίας αρχίζει να αμφισβητείται», δήλωσε ο Σόνι Καπούρ, διευθυντής της δεξαμενής εγκεφάλων οικονομολόγων Re-Define.....

Στο μεταξύ, εκτός κάθε ελέγχου  έχει τεθεί πλέον η κρίση χρέους που ταλανίζει την Ευρωζώνη καθώς είναι προφανές πως έχει διαχυθεί πλέον στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, ακόμα και στον «σκληρό πυρήνα» του ευρώ.


Ο σημερινός διεθνής Τύπος κάνει λόγο για οικονομικό Αρμαγεδδώνα. Παρατηρώντας τις πρωτοφανείς επιθέσεις των αγορών κατά των ευρωπαϊκών ομολόγων και του ευρώ, οι αναλυτές των ΜΜΕ διαπιστώνουν ότι έχουν πλέον ενεργοποιηθεί οι αυτοματισμοί που επιταχύνουν την περιδίνηση ολόκληρης της Ευρώπης προς το βυθό.




Η αδυναμία των πολιτικών ηγετών να συναινέσουν σε μια έστω στοιχειώδη αντιμετώπιση της κρίσης με τα κατάλληλα «εργαλεία», η εμμονή της Γερμανίας να αρνείται κάθε σκέψη για «κοινή ευθύνη χρέους», δηλαδή για έκδοση ευρωομολόγου και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις των κερδοσκόπων στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων, συνθέτουν ένα εφιαλτικό παζλ που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυση του ευρωσυστήματος.


Από το πρωί επαναλαμβάνονται οι πιέσεις σε Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Βέλγιο που έχουν στοχοποιηθεί από το κερδοσκοπικό κεφάλαιο, ενώ η Ιταλία πλήρωσε σήμερα «αλμυρό» επιτόκιο, άντλησε μεν τα 10 δισ. ευρώ που ζητούσε από τη δημοπρασία βραχυπρόθεσμων τίτλων, αλλά το κόστος δανεισμού εκτινάχθηκε.


Το πλέον ανησυχητικό  είναι ότι αυτή η πίεση στις αποδόσεις διαχέεται πλέον και στην καρδιά του ευρώ, στην «αυλή» της Γερμανίας. Νωρίτερα τα spreads των βελγικών CDS πέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τις 407 μονάδες βάσης, τα γαλλικά πήγαν στις 251, ενώ και τα γερμανικά (!) πέρασαν στις 115 μονάδες βάσης, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ έτους των 111!


Με δεδομένα όλα  αυτά πολλοί προετοιμάζονται είτε για την διάσπαση της ευρωζώνης, είτε για την κατάρρευση του ευρώ. Ήδη η Τράπεζα της Αγγλίας (!) ανακοίνωσε πως εξετάζει σενάρια διάλυσης του ευρώ για να προστατεύσει το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.


Την ώρα λοιπόν που το Ευρώ καταρρέει μαζί με την γερμανική παντοδυναμία, η ελληνική πολιτική ελίτ αδυνατεί για μια ακόμα φορά να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και παραμένει προσκολλημένη στο ιερατείο των Βρυξελλών.


«Ο επαρχιωτισμός των ελληνικών ελίτ τις κάνει να αντιμετωπίζουν τις εντολές του ευρωιερατείου σαν θεόσταλτες. Κι αυτό, όταν οι χειρισμοί του ευρωιερατείου έχουν φέρει την Ευρωζώνη στα πρόθυρα της διάλυσης. Χειρισμοί που πηγάζουν από αντιτιθέμενους οικονομικούς εθνικισμούς, από ιδεοληψίες και διαπλοκή με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο και μάλιστα σε αναλώσιμο πειραματόζωο» γράφει ο Σ. Λυγερός και συνεχίζει:


«Τώρα που το σίριαλ με την υπογραφή Σαμαρά φαίνεται να λήγει, είναι επιβεβλημένο να επιστρέψουμε στο πραγματικά μείζον ζήτημα. Η θεραπεία-σοκ βυθίζει την Ελλάδα σ’ ένα καταστροφικό αδιέξοδο. Τα γεγονότα διέψευσαν την αρχική διαβεβαίωση ότι το Μνημόνιο θα εξασφάλιζε τον αναγκαίο χρόνο και θα επετύγχανε τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ανάταξη της οικονομίας. Οι αριθμοί και τα βιώματα των πολιτών δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Η τρόικα ισχυρίζεται (ολοένα και λιγότερο πια) ότι δεν φταίει η συνταγή της, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου που δεν την εφάρμοσε σωστά. Έχουμε εξ αρχής υποστηρίξει ότι και η συνταγή ήταν λάθος και ο μάγειρας που την υλοποίησε κακός….»


Το μεγάλο ερώτημα είναι λοιπόν πως μπορεί η κυβέρνηση Παπανδρέου να παραμένει ακόμα στην κυβέρνηση, έστω και καλυμμένη πίσω από την “κυβέρνηση Παπαδήμου”.  Το μεγάλο ερώτημα είναι πως ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών μπορεί ακόμα να διαπραγματεύεται δόσεις και μνημόνια εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Και την ίδια στιγμή να μιλούν όλο και περισσότεροι για το “μακρύ αόρατο χοντρό δάκτυλο” που μεθόδευσε αυτό το απίστευτο θρίλερ με την “υπογραφή Σαμαρά”.


Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι το Μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς και η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει. Το μόνο που μπορεί να κάνει η  κυβέρνηση Παπαδήμου είναι να μεταθέτει το αναπόφευκτο για αργότερα, μέχρι να αποσαρθρωθούν τελείως ο παραγωγικός ιστός, η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, εφόσον όλοι θα θεωρηθούν στο τέλος συνυπεύθυνοι. Όλοι στο τέλος θα είναι “ίδιοι”.

πηγή