Η Ευρώπη του τυφώνα !

Η γαλλογερμανική κόντρα και το «στοίχημα» του ευρω-οικοδομήματος

Στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις Βρυξέλλες, θα είναι η πρώτη φορά εδώ και πολλούς μήνες που ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα πρέπει να απολογηθεί για την ελληνική οικονομία, θα είναι η πρώτη φορά που οι ελληνικές επιδόσεις δεν θα είναι το επίκεντρο της συζήτησης.
Η Ελλάδα όμως, όπως και πολλές ακόμα χώρες, είναι το θέμα του άμεσου μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, παρά τις προσπάθειες της Αθήνας για την ανάκτηση της αξιοπιστίας ....
της ελληνικής οικονομίας, συνεχίζεται ο προβληματισμός για την έξοδο των PIGS (γουρούνια), των χωρών του Νότου που δεν αντέχουν να σηκώνουν το ευρώ, ώστε να δημιουργηθεί μια γερμανοποιημένη Ζώνη του Ευρώ. Οι δηλώσεις Μπαρόζο ότι οι χώρες του Νότου πρέπει να συμμορφωθούν αν θέλουν να επιβιώσουν στο ευρώ απηχούν τη μεγάλη πίεση που ασκεί η Άνγκελα Μέρκελ για αυστηροποίηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Η πολιτική της κυρίας Μέρκελ δημιουργεί προβλήματα στην προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου να στηριχτεί στην Ευρώπη έως ότου αλλάξουν οι συνθήκες για την ελληνική οικονομία. Κι αυτό γιατί συνεχίζεται η απειλή για μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, αλλά και για θυσίες χωρίς τέλος του ελληνικού πληθυσμού, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι όροι της τρόικας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν βρίσκεται σε ισορροπία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ευρώπη.

Η αλήθεια είναι πως η ΕΕ, και συνολικότερα η ευρωπαϊκή οικονομία, αντιμετωπίζει μια μεγάλη κρίση, γεγονός που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες στη γονατισμένη ελληνική οικονομία. Κρίση παραγωγική μαστίζει την Ευρώπη, η οποία οδηγείται μαζικά στη λιτότητα προκειμένου να αντιμετωπίσει την πιο βαθιά ύφεση στην οποία βρίσκεται μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σήμερα, στις Βρυξέλλες επισήμως το θέμα που θα απασχολήσει τους 27 ηγέτες είναι «Ευρώπη 2020: Νέα ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση και την ανάπτυξη», ουσιαστικά όμως το θέμα είναι πώς η Ευρώπη θα βγει από την κρίση, πώς θα αντιμετωπίσει την κατάσταση συνολικά.

Είναι πολλές οι χώρες που θέτουν το ζήτημα της οικονομικής διακυβέρνησης. Κι αυτό γιατί το πρόβλημα της ανάπτυξης, της ανεργίας, του κοινωνικού κράτους, δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί με τη σημερινή θεσμική συγκρότηση της ΕΕ.

Όμως οι αντιφάσεις της γερμανικής πολιτικής δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι καλούνται να επιλύσουν οι «27». Η γαλλογερμανική κόντρα είναι μια ισχυρή ένδειξη γιατί οι μικρές χώρες όπως η Ελλάδα έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν για το ποιο ακριβώς θα είναι το νέο καθεστώς στην Ευρώπη.

Ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται έτοιμος να θέσει αυτό το ζήτημα, υποστηρίζοντας πρωτίστως ότι στόχος πρέπει να είναι η στήριξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και όχι η διάλυση ή η διαίρεσή του.

Δεύτερο μεγάλο θέμα που αναμένεται να θέσει ο κ. Παπανδρέου είναι το κοινωνικό κράτος, το οποίο ναι μεν πρέπει να τεθεί σε διαφορετική θεσμική βάση, αλλά και αυτό δεν πρέπει να διαλυθεί.

Τρίτο ζήτημα είναι η οικονομική διακυβέρνηση, όχι όμως με αυστηροποίηση των υπαρχόντων κανόνων. Κι αυτό γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με αφαίρεση πόρων ή με αυστηρό ποινολόγιο, όπως ζητά η κυρία Μέρκελ.

Ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να έχει ορισμένους συμμάχους στην ΕΕ των «27» όπως και στην Ευρωζώνη, πρωτίστως τις χώρες του Νότου, αλλά και τη Γαλλία που δεν θέλει να γερμανοποιηθεί ακόμα περισσότερο η Ευρώπη. Αυτή η διαδικασία θα δείξει αν πράγματι η Ελλάδα έχει καταφέρει να αναστρέψει, έστω και λίγο, την ατμόσφαιρα αναξιοπιστίας μεταξύ των «27» που επικρατεί στην Ευρώπη για τη χώρα μας.
m-epikaira