Μηδενική ανοχή και αγώνας μέχρις εσχάτων απέναντι σε όσους: Τα τελευταία τρία χρόνια υποστηρίζουν πως σώζουν την Ελλάδα ενώ το μόνο που κάνουν είναι να σώζουν τους τραπεζίτες ξεπουλώντας τη χώρα και εξαθλιώνοντας τους πολίτες.
Πανηγύριζαν με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, για να αποδειχτεί την επόμενη μέρα μετά την υπογραφή πόσο υποκριτικοί ήταν οι πανηγυρισμοί τους.
Πανηγύριζαν διπλά μετά τη συμφωνία με τους ευρωπαίους τον περασμένο Ιούλιο, για να αποδειχτεί, ακόμη μία φορά ότι ξεγελούσαν τον κόσμο πουλώντας ψεύτικες ελπίδες.....
Πανηγυρίζουν μετά την τελευταία συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου του 2012 που αφορά στο δεύτερο μνημόνιο και προβλέπει το 2020 το χρέος της χώρας να είναι πάνω από το 120% , όσο ήταν και το 2009 όταν μας οδήγησαν στο πρώτο μνημόνιο, που προβλέπει χορήγηση δανείου για να πληρώσουμε τα δανεικά, που μας υποχρεώνει σε αλλαγή, ακόμη και του Συντάγματός μας, για να εξασφαλιστούν οι δανειστές-τοκογλύφοι ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους με το αζημίωτο, που προβλέπει πως ότι παράγουμε, πρώτα θα χορταίνει τα αχόρταγα πορτοφόλια των δανειστών-τοκογλύφων και μετά τα στομάχια των παιδιών μας και που υποθηκεύει στους δανειστές-τοκογλύφους ακόμη και τα οφέλη της όποιας υποτιθέμενης ανάπτυξης υπάρξει στο μέλλον.
Αισθάνονται πως έπραξαν το χρέος τους απέναντι στους πολίτες επειδή κατάφεραν να καταστρέψουν την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια και κάθε ίχνος κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν πρόλαβαν τα τελευταία τρία χρόνια να διαβάσουν αυτά που ψήφιζαν ή δεν κατάλαβαν τι ψήφιζαν ή ψήφιζαν με το πιστόλι στον κρόταφο.
Δεν διαφώνησαν ποτέ με όλα τα μέτρα που πάρθηκαν μέχρι σήμερα και βγαίνουν τώρα κλαίγοντας στα μικρόφωνα και στις οθόνες για να υποστηρίξουν ξετσίπωτα πως διαφωνούσαν από την πρώτη στιγμή με την προσφυγή στο ΔΝΤ ευελπιστώντας, μάταια όμως, στην κοινωνική λήθη.
Κάνουν ουρά έξω από το μοναστήρι του Κουβέλη για να ξομολογηθούν και να εξαγνιστούν πολιτικά στην κολυμπήθρα του κόμματός του ποντάροντας, μάταια και αυτοί, στην κοινωνική λήθη.
Μιλώντας εκ του αφαλούς και χωρίς να έχουν υποστεί ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες της κρίσης, έχουν αναλάβει το ρόλο του εκπροσώπου των πολιτών όταν οι ίδιοι, δεν στραγγαλίζονται από στεγαστικά δάνεια, ούτε έλειψε ποτέ το φαγητό από το πιάτο των παιδιών τους, ούτε στερήθηκαν γιατρούς και φάρμακα, ούτε πνίγονται από την ανασφάλεια για το αν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, όχι τον επόμενο μήνα αλλά την επόμενη μέρα.
Μιλώντας ως ειδικοί προσπαθούν να μας πείσουν για το τι πρέπει να γίνει για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο στο οποίο κάποιοι άλλοι, και ίσως οι ίδιοι, ειδικοί μας έχουν οδηγήσει.
Από τη θέση του υπουργού ή του βουλευτή τα τελευταία τριάντα χρόνια, έφεραν τη χρεοκοπία και τη φτώχια και τώρα, έχουν το θράσος να εμφανίζονται ως εκείνοι που θα μας σώσουν από τη χρεοκοπία και θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη
Συνεχίζουν να κερδοφορούν με τους ίδιους ρυθμούς στρέφοντας τον έναν λαό ενάντια στον άλλον, τους Έλληνες ενάντια στους Πορτογάλους, τους Ισπανούς ενάντια στους Ιρλανδούς και πάει λέγοντας εμφανίζοντας την εξίσωση των μισθών προς τα κάτω και τα δικά τους κέρδη προς τα πάνω ως δικαιοσύνη και ισότητα μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών.
Υποστηρίζουν ακόμη πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το μέλλον των παιδιών μας όταν έχει αποδειχτεί το νεκροταφείο των ονείρων τους.
Τρομοκρατούν χρεοκοπημένους, οικονομικά, ανθρώπους με το φάντασμα της οικονομικής χρεοκοπίας.
Είπαν τα μύρια ψέματα όλο το προηγούμενο διάστημα και εξακολουθούν να απευθύνονται στον κόσμο λέγοντας πάλι ψέματα, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν τη δική τους πολιτική επιβίωση αλλά και τη συνέχιση του σάπιου πολιτικού συστήματος που τους ανάθρεψε και το οποίο εξακολουθούν να υπηρετούν.
Άλλα έλεγαν το πρωί, άλλα υποστήριζαν το μεσημέρι και σε άλλα προσεύχονταν το βράδυ, πραγματοποιώντας απίστευτες και πρωτόγνωρες πολιτικές κωλοτούμπες που θα τις ζήλευε και ο πιο ευφάνταστος χορογράφος.
του Χρήστου Κυργιάκη
Πανηγύριζαν με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, για να αποδειχτεί την επόμενη μέρα μετά την υπογραφή πόσο υποκριτικοί ήταν οι πανηγυρισμοί τους.
Πανηγύριζαν διπλά μετά τη συμφωνία με τους ευρωπαίους τον περασμένο Ιούλιο, για να αποδειχτεί, ακόμη μία φορά ότι ξεγελούσαν τον κόσμο πουλώντας ψεύτικες ελπίδες.....
Πανηγυρίζουν μετά την τελευταία συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου του 2012 που αφορά στο δεύτερο μνημόνιο και προβλέπει το 2020 το χρέος της χώρας να είναι πάνω από το 120% , όσο ήταν και το 2009 όταν μας οδήγησαν στο πρώτο μνημόνιο, που προβλέπει χορήγηση δανείου για να πληρώσουμε τα δανεικά, που μας υποχρεώνει σε αλλαγή, ακόμη και του Συντάγματός μας, για να εξασφαλιστούν οι δανειστές-τοκογλύφοι ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους με το αζημίωτο, που προβλέπει πως ότι παράγουμε, πρώτα θα χορταίνει τα αχόρταγα πορτοφόλια των δανειστών-τοκογλύφων και μετά τα στομάχια των παιδιών μας και που υποθηκεύει στους δανειστές-τοκογλύφους ακόμη και τα οφέλη της όποιας υποτιθέμενης ανάπτυξης υπάρξει στο μέλλον.
Αισθάνονται πως έπραξαν το χρέος τους απέναντι στους πολίτες επειδή κατάφεραν να καταστρέψουν την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια και κάθε ίχνος κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν πρόλαβαν τα τελευταία τρία χρόνια να διαβάσουν αυτά που ψήφιζαν ή δεν κατάλαβαν τι ψήφιζαν ή ψήφιζαν με το πιστόλι στον κρόταφο.
Δεν διαφώνησαν ποτέ με όλα τα μέτρα που πάρθηκαν μέχρι σήμερα και βγαίνουν τώρα κλαίγοντας στα μικρόφωνα και στις οθόνες για να υποστηρίξουν ξετσίπωτα πως διαφωνούσαν από την πρώτη στιγμή με την προσφυγή στο ΔΝΤ ευελπιστώντας, μάταια όμως, στην κοινωνική λήθη.
Κάνουν ουρά έξω από το μοναστήρι του Κουβέλη για να ξομολογηθούν και να εξαγνιστούν πολιτικά στην κολυμπήθρα του κόμματός του ποντάροντας, μάταια και αυτοί, στην κοινωνική λήθη.
Μιλώντας εκ του αφαλούς και χωρίς να έχουν υποστεί ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες της κρίσης, έχουν αναλάβει το ρόλο του εκπροσώπου των πολιτών όταν οι ίδιοι, δεν στραγγαλίζονται από στεγαστικά δάνεια, ούτε έλειψε ποτέ το φαγητό από το πιάτο των παιδιών τους, ούτε στερήθηκαν γιατρούς και φάρμακα, ούτε πνίγονται από την ανασφάλεια για το αν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, όχι τον επόμενο μήνα αλλά την επόμενη μέρα.
Μιλώντας ως ειδικοί προσπαθούν να μας πείσουν για το τι πρέπει να γίνει για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο στο οποίο κάποιοι άλλοι, και ίσως οι ίδιοι, ειδικοί μας έχουν οδηγήσει.
Από τη θέση του υπουργού ή του βουλευτή τα τελευταία τριάντα χρόνια, έφεραν τη χρεοκοπία και τη φτώχια και τώρα, έχουν το θράσος να εμφανίζονται ως εκείνοι που θα μας σώσουν από τη χρεοκοπία και θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη
Συνεχίζουν να κερδοφορούν με τους ίδιους ρυθμούς στρέφοντας τον έναν λαό ενάντια στον άλλον, τους Έλληνες ενάντια στους Πορτογάλους, τους Ισπανούς ενάντια στους Ιρλανδούς και πάει λέγοντας εμφανίζοντας την εξίσωση των μισθών προς τα κάτω και τα δικά τους κέρδη προς τα πάνω ως δικαιοσύνη και ισότητα μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών.
Υποστηρίζουν ακόμη πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το μέλλον των παιδιών μας όταν έχει αποδειχτεί το νεκροταφείο των ονείρων τους.
Τρομοκρατούν χρεοκοπημένους, οικονομικά, ανθρώπους με το φάντασμα της οικονομικής χρεοκοπίας.
Είπαν τα μύρια ψέματα όλο το προηγούμενο διάστημα και εξακολουθούν να απευθύνονται στον κόσμο λέγοντας πάλι ψέματα, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν τη δική τους πολιτική επιβίωση αλλά και τη συνέχιση του σάπιου πολιτικού συστήματος που τους ανάθρεψε και το οποίο εξακολουθούν να υπηρετούν.
Άλλα έλεγαν το πρωί, άλλα υποστήριζαν το μεσημέρι και σε άλλα προσεύχονταν το βράδυ, πραγματοποιώντας απίστευτες και πρωτόγνωρες πολιτικές κωλοτούμπες που θα τις ζήλευε και ο πιο ευφάνταστος χορογράφος.
του Χρήστου Κυργιάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου